Foto: Yvonne Compier

Sport: 3 studies, 3 sportbanen

Floor Schrijvers16 June 2016

Inmiddels zijn er wel 100.000 VU-alumni. Waar komen zij na hun studie terecht? In deze rubriek portretteren we maandelijks drie alumni die dezelfde opleiding deden. Deze keer een speciale sporteditie: 3 studies, 3 banen.

JESSICA GAL (44, GENEESKUNDE 1998; SPECIALISTENOPLEIDING 2005)
Sportarts en 4x Europees kampioen judo
Jessica Gal

Wat doe je voor werk? “Ik ben sportarts. Sinds een paar jaar heb ik een eigen praktijk, waar ik met drie andere sportartsen en twee assistenten werk. Onze patiënten zijn mensen met sportblessures, mensen die komen voor een preventieve keuring of mensen met een beperking of ziekte, die een persoonlijk trainingsschema nodig hebben.”

Waarom heb je gekozen voor geneeskunde? “Ik heb altijd veel gesport. Met judo ben ik vier keer Europees kampioen geworden en heb ik vier keer meegedaan aan de Olympische Spelen. Het menselijke lichaam vond ik als sporter erg interessant. Wat ook meespeelde: je weet dat je met geneeskunde goed terechtkomt. Na je afstuderen ‘ben’ je echt iets.”

Hoe zag je studentenleven eruit? “Mijn studietijd was ook mijn judotijd, dus ik was veel weg voor trainingen en wedstrijden. Als ik thuiskwam had ik vaak alleen nog energie om even te studeren, daarna ging ik naar bed. Ik denk dat ik mijn studie daardoor minder intens heb ervaren dan medestudenten. Ergens wel jammer, maar er stonden weer mooie successen en bijzondere reizen tegenover.”

Wat was het hoogtepunt van je studietijd? “Dat is toch weer verbonden aan judo: de Europese Kampioenschappen in 1996. Ik had net een moeilijke periode achter de rug, waarin het een paar jaar steeds net niet lukte. Ik wilde me heel graag kwalificeren voor de Olympische Spelen, maar dat kon alleen als ik het EK zou winnen. En dat lukte: na een periode van veel stress en frustraties kreeg ik die medaille. Dat was een euforisch moment.”

STEF HEHEMANN (49, POLITICOLOGIE 1995)
NOS-sportnieuwssamensteller & hockeyer
Stef Hehemann

Je bent politicoloog, maar werkt als samensteller voor de nieuwsdienst Sport bij de NOS. Hoe is dat zo gelopen? “Eerst heb ik een hbo-opleiding journalistiek gedaan, dus die interesse had ik al. Ik ben bij de NOS gaan werken op de redacties Buitenland en Den Haag, maar twee jaar geleden kwam er een plek vrij op de sportredactie. Dat vond ik meteen interessant, want ik ben altijd met sport bezig geweest. Zelf ben ik een actief hockeyer.”

Hoe zag je studententijd eruit? “Toen ik politicologie studeerde, zat de faculteit Sociale Wetenschappen nog in Oud-Zuid. Daar prijs ik me heel gelukkig mee. We hadden colleges in prachtige panden en in de pauzes wandelden we door het Vondelpark.”

Wat was het hoogtepunt van je studie? “Mijn Erasmusuitwisseling naar Bilbao. De geplande zes maanden werden uiteindelijk twee jaar. Een belangrijke reden om langer te blijven was de vrouw die ik daar ontmoette en met wie ik inmiddels getrouwd ben.”

Hoe ging dat, afstuderen vanuit Bilbao? “Behoorlijk omslachtig. E-mail was er nog niet, dus ik heb veel heen-en-weer gefaxt met mijn scriptiebegeleider. Na een paar maanden moest ik van onderwerp wisselen. Het onderwerp dat ik eerst had gekozen, de transitie van Franco’s dictatuur naar de democratie, bleek in Spanje nog zo gevoelig te liggen dat er geen literatuur over te vinden was. Op de toetreding van Spanje tot de EU kon ik gelukkig wel afstuderen.”

LEVI HEIMANS (30, MASTER HUMAN MOVEMENT SCIENCE 2014)
Docent & oud-baanwielrenner
Levi Heimans

Je bent vier keer Nederlands kampioen baanwielrennen geweest en studeerde tegelijk Bewegings- wetenschappen. Hoe deed je dat? “Voordat ik aan mijn bachelor begon, ben ik een jaar gestopt met wielrennen, zodat ik me helemaal op mijn studie kon richten. Ik werd lid bij studentenroeivereniging Skøll, ging veel naar feestjes en ontmoette mijn vrouw. Na dat jaar had ik het studentleven meegekregen én een leuke meid aan de haak geslagen. Ik besloot het wielrennen weer op te pakken. Dat ging gelukkig goed. Voor mijn master ben ik wel met fietsen gestopt, want ik wilde graag meer betrokken zijn bij mijn studie.”

Waar heb je goede herinneringen aan? “Voor mijn afstuderen onderzocht ik samen met een medestudent wanneer een ploeg het minste last heeft van luchtweerstand in een ploegachtervolging. Dit onderzoek was buiten op de wielerbaan en we werkten samen met mijn oud-collega’s van het baanwielrennen. Erg leuk om mijn sport te combineren met onderzoek.”

Wat doe je nu? “Nu ben ik weer terug op de VU, als docent op de faculteit Gedrags- en Bewegingswetenschappen. Daarnaast werk ik al een aantal jaar voor het Watt Cycling Centre, een sportcentrum met indoorfietsen. Ik help trainingsprogramma’s te ontwikkelen en geef cursussen. Ook begeleid ik als zelfstandig ondernemer groepen met trainen op de baan. Fietsen op topniveau doe ik niet meer, daar heb ik geen tijd meer voor. Het leuke van baantraining is dat ik dan zelf ook weer een uurtje op de fiets zit.”